De eerste weken
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
30 Januari 2017 | Benin, Cotonou
Zaterdag 21 January
Op zaterdag rijd er een speciale bus om alle Mercy shippers naar de fabric market te brengen. Daar een prachtige lap stof gekocht om een rok en een top van te laten maken.
Er werkt hier aan boord en daycrew in de sterilisatie afdeling die ook kleermaker is. Hij komt elke zondag om onze stofjes en patronen in ontvangst te nemen en er iets moois van te maken.
Ik zit nu op mijn beurt te wachten. Ik hoop dat het resultaat volgende week goed zal zijn best wel spannend.
De stoffen zijn prachtig en er is heeeeeel erg veel keus.
De Afrikaanse vrouwen zien er fantastisch uit.
Je ziet niet veel mannen in spijkerbroek en shirts over overhemden. De meeste mannen dragen de meest veel kleurige broeken met een half lang shirt van de zelfde stof prachtig.
Helaas geen tuk tuk hier en op de brommer achterop mag wel maar is riskant. Wil dat toch moet je een helm van het schip meenemen.
Het verkeer kent geen regels van alle kanten kun je ingehaald worden en het krioelt van de brommers.
Langs de weg zie je veel flessen met benzine staan waarmee de tankjes van de brommers weer gevuld worden.
Terug komen op het schip is ook een item.
In verband met aan andere vorm van bloedings ziekte ( geen ebola) wordt iedereen getemperatuurd bij de poort en voor je het schip opgaat eerst handen waren onder aan de trap
Zondag naar een evangelische kerk geweest ongeveer 30 kerkgangers met veel zingen en dansen.
Dinsdag morgen wachtte ons een grote verrassing. De tent was n.l s'nachts ingezakt door het vele regen water. Alles was nat. We kunnen hier geen patiënten helpen en gaan daarom het schip in om op een lege afdeling de patiënten te helpen. Dat gaat dan niet vanzelf want je mist veel verbandmiddelen en formulieren enz. We hadden ook maar 2 bedden tot onze beschikking.
Gelukkig hebben we deze ochtend maar weinig patiënten.
Heel soms lopen dingen niet goed af. Deze week is er een klein meisje overleden ondanks de enorme inzet van het hele team. Iedereen op het schip bid voor een goede afloop maar helaas. Dat heeft op het schip een grote inpact
Op donderdag avond 26 januari zijn alle Nederlanders uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie bij de Nederlandse ambassadeur. Ook zijn we op zaterdag 28 januari door de koning van Abomey uitgenodigd om in zijn paleis te komen lunchen. De reis er naar toe duurde 3 uur en er was veel te zien onderweg. Nog oude traditionele hutjes, stenen huisjes met golfplaten daken en dan ineens een prachtig praktisch nieuw gebouw ertussen of een grote Rooms katholieke kerk en vele moskeeën. Langs de weg de traditionele tafeltjes en kraampjes om groenten, fruit,noten, water en brood enz te verkopen aan langs rijdende bussen en auto's. De weg was van uitstekende kwaliteit geen kuilen of kapot wel op sommige plaatsen enorme drempels. Daar zijn de drempels in Nederland klein bij.
Eerst zijn we naar een nog bewaard gebleven paleis gegaan wat nu een museum is. Dit paleis staat op wereld erfgoedlijst.
Abomey was ooit de hoofdstad van het koninkrijk Dahomey dat ongeveer rond 1620 zijn eerste koning had de laatste echte koning gaf zich over aan de Fransen in 1894. De huidige koning Houédogni Béhanzin heeft alleen nog een symbolische en ceremoniële functie en vertegenwoordigt een aantal koninklijke families van Abomey.
In een nieuwer paleis mochten wij komen lunchen samen met de koning. Dat was fantastisch . Veel vrouwen in dezelfde kleding (vrouwen van de koning?)onthaalden ons bij de ingang met zang en drum.
Nadat iedereen een plekje had gevonden kwam de koning in traditionele kleding in ons midden zitten en kregen we een lunch met martini, taai kip en geitenvlees, geen kiloknallers dus en in tempo opgefokt vlees, rijst en brood. Het smaakte heerlijk. Tijdens de maaltijd werd en stevig gezongen en gedanst door w.s de vrouwen van de koning. Aan het eind danste de koning zelf mee en nodigde diverse Mercy shippers uit om mee te dansen. Het word een gezellig feestje
Het is nog steeds niet druk in de outpatient daardoor kan ik bijna elke middag even zwemmen en in de zon zitten
Op zaterdag rijd er een speciale bus om alle Mercy shippers naar de fabric market te brengen. Daar een prachtige lap stof gekocht om een rok en een top van te laten maken.
Er werkt hier aan boord en daycrew in de sterilisatie afdeling die ook kleermaker is. Hij komt elke zondag om onze stofjes en patronen in ontvangst te nemen en er iets moois van te maken.
Ik zit nu op mijn beurt te wachten. Ik hoop dat het resultaat volgende week goed zal zijn best wel spannend.
De stoffen zijn prachtig en er is heeeeeel erg veel keus.
De Afrikaanse vrouwen zien er fantastisch uit.
Je ziet niet veel mannen in spijkerbroek en shirts over overhemden. De meeste mannen dragen de meest veel kleurige broeken met een half lang shirt van de zelfde stof prachtig.
Helaas geen tuk tuk hier en op de brommer achterop mag wel maar is riskant. Wil dat toch moet je een helm van het schip meenemen.
Het verkeer kent geen regels van alle kanten kun je ingehaald worden en het krioelt van de brommers.
Langs de weg zie je veel flessen met benzine staan waarmee de tankjes van de brommers weer gevuld worden.
Terug komen op het schip is ook een item.
In verband met aan andere vorm van bloedings ziekte ( geen ebola) wordt iedereen getemperatuurd bij de poort en voor je het schip opgaat eerst handen waren onder aan de trap
Zondag naar een evangelische kerk geweest ongeveer 30 kerkgangers met veel zingen en dansen.
Dinsdag morgen wachtte ons een grote verrassing. De tent was n.l s'nachts ingezakt door het vele regen water. Alles was nat. We kunnen hier geen patiënten helpen en gaan daarom het schip in om op een lege afdeling de patiënten te helpen. Dat gaat dan niet vanzelf want je mist veel verbandmiddelen en formulieren enz. We hadden ook maar 2 bedden tot onze beschikking.
Gelukkig hebben we deze ochtend maar weinig patiënten.
Heel soms lopen dingen niet goed af. Deze week is er een klein meisje overleden ondanks de enorme inzet van het hele team. Iedereen op het schip bid voor een goede afloop maar helaas. Dat heeft op het schip een grote inpact
Op donderdag avond 26 januari zijn alle Nederlanders uitgenodigd voor een nieuwjaarsreceptie bij de Nederlandse ambassadeur. Ook zijn we op zaterdag 28 januari door de koning van Abomey uitgenodigd om in zijn paleis te komen lunchen. De reis er naar toe duurde 3 uur en er was veel te zien onderweg. Nog oude traditionele hutjes, stenen huisjes met golfplaten daken en dan ineens een prachtig praktisch nieuw gebouw ertussen of een grote Rooms katholieke kerk en vele moskeeën. Langs de weg de traditionele tafeltjes en kraampjes om groenten, fruit,noten, water en brood enz te verkopen aan langs rijdende bussen en auto's. De weg was van uitstekende kwaliteit geen kuilen of kapot wel op sommige plaatsen enorme drempels. Daar zijn de drempels in Nederland klein bij.
Eerst zijn we naar een nog bewaard gebleven paleis gegaan wat nu een museum is. Dit paleis staat op wereld erfgoedlijst.
Abomey was ooit de hoofdstad van het koninkrijk Dahomey dat ongeveer rond 1620 zijn eerste koning had de laatste echte koning gaf zich over aan de Fransen in 1894. De huidige koning Houédogni Béhanzin heeft alleen nog een symbolische en ceremoniële functie en vertegenwoordigt een aantal koninklijke families van Abomey.
In een nieuwer paleis mochten wij komen lunchen samen met de koning. Dat was fantastisch . Veel vrouwen in dezelfde kleding (vrouwen van de koning?)onthaalden ons bij de ingang met zang en drum.
Nadat iedereen een plekje had gevonden kwam de koning in traditionele kleding in ons midden zitten en kregen we een lunch met martini, taai kip en geitenvlees, geen kiloknallers dus en in tempo opgefokt vlees, rijst en brood. Het smaakte heerlijk. Tijdens de maaltijd werd en stevig gezongen en gedanst door w.s de vrouwen van de koning. Aan het eind danste de koning zelf mee en nodigde diverse Mercy shippers uit om mee te dansen. Het word een gezellig feestje
Het is nog steeds niet druk in de outpatient daardoor kan ik bijna elke middag even zwemmen en in de zon zitten
-
31 Januari 2017 - 06:04
Hanneke:
Hoi Rianne, Leuk om je reis zo te volgen. Een goede week gewenst. Groetjes, Hanneke Blom -
31 Januari 2017 - 10:47
Ria Hoogvliet :
Hallo Rianne ,
Een mooi verslag , met mooie dingen en tegenslagen.
Alle goeds ,
hgr. Ria -
31 Januari 2017 - 22:15
Dik Van Andel:
Hoi Rianne,
Mooi om je zo te kunnen volgen.We wensen je alle goeds toe.
Hartelijke Groeten Dik en Gijsje.
p/s Ad de Vries belde voor de Marcus 15 april verheug je vast. -
01 Februari 2017 - 15:54
Esther Vd Broek:
Hoi Rianne,
Wat leuk om alles weer te lezen! Wat een indrukken doe je weer op zeg. Prachtige en indrukwekkende verhalen! Bij de koning eten... Wauw!
Ik blijf je volgen!
groetjes Esther -
04 Februari 2017 - 18:15
Addie Verspuij:
Wat een indrukken allemaal Rianne! Heel bijzonder.
Sicces en sterkte met al je bezigheden.
Groetjes Addie -
05 Februari 2017 - 17:02
Wim En Janny:
Hoi Rianne,
Wat beleef je veel bijzondere dingen. Best relaxed, dat het niet zo heel erg druk is.
We leven met je mee en we wensen je alle goeds toe.
Hartelijke groeten van Wim en Janny -
06 Februari 2017 - 09:40
Danielle:
Hej mams. klinkt heerlijk!!
Op het verdrietige overlijden na dan..
En een beetje spannend haha met die brommers en bloederziekte :P
Mooi werk en klinkt toch ook alsof je je rust kan pakken, fijn!
Geniet er van :)
Veel liefs, Danielle -
11 Februari 2017 - 13:01
Ellen:
Hoi Rianne
Leuk om je verhalen weer te lezen.
Goed dat je ook een beetje tijd voor jezelf hebt.
Blijf je volgen
Lieve groetjes Ellen -
12 Februari 2017 - 22:33
Sylvia:
Hoi rianne,
Wat onzettend leuk om je verhalen te lezen en fotos te zien. Zo heb ik een kijkje in wat je nu doet.
Lieve groet sylvia en tot je volgende verhaal -
25 Februari 2017 - 18:58
Corry Marsman:
leuk verslag ,wat maak je weer veel mee
zielig voor het kindje
wees voorzichtig en veel goede dingen gewenst
groet corry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
