Geschiedenis van Congo
Blijf op de hoogte en volg Rianne
13 September 2013 | Nederland, Nederland
over 2 weken vertrek ik naar Congo
Hier een klein stukje van de geschiedenis van het land
Congo-Brazzaville (kortweg Congo), officieel de Republiek Congo (Frans: République du Congo) is een land in Centraal-Afrika, grenzend aan Gabon, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa en de exclave Cabinda van Angola. Het is een voormalige Franse kolonie.
Geschiedenis
Congo werd oorspronkelijk tot de 15e eeuw vooral bewoond door pygmeeën. Van de 15de tot de 19e eeuw werden veel Congolezen als slaven uitgevoerd.
Pierre Savorgnan de Brazza Ogooú sloot in 1880 een verdrag met een plaatselijk stamhoofd waarna het gebied onder Franse "bescherming" kwam. In 1885 en 1887 werden de grenzen van de nieuwe Franse kolonie getrokken. In 1891 werd de kolonie Frans-Kongo officieel opgericht.
In 1910 werd Congo-Brazzaville onderdeel van Frans-Equatoriaal-Afrika. In 1946 werd het een overzees gebied en in 1958 een autonome republiek binnen de Franse Gemeenschap met de nationalist Fulbert Youlou, een vroegere priester, als premier.
In 1960 verkreeg Congo volledige onafhankelijkheid en werd de Republiek Congo uitgeroepen. Youlou werd president en vormde een coalitieregering bestaande uit drie partijen
Van 1963 tot 2002 zijn er verschillende presidenten en staats grepen geweest. Opstanden en onlusten tussen 1993 en 1997 leidden tot veel doden. Door de burgeroorlogen van 1997 en 1999 ontstond een vluchtelingenstroom
In 1996 werd de vrijheid van meningsuiting opgeschort en kwam er een einde aan de vrije pers.
Dennis Sassou-NguessoAngola wist met hulp van zijn militie en Angola in oktober 1997 een staatsgreep te plegen en liet zich tot president uitroepen. Sassou-Nguesso beloofde na drie jaar de democratie te herstellen. In 2002 won de zittende president Sassou Ngeusso met 90% van de stemmen de presidentsverkiezingen en er kwam een
nieuwe grondwet die de president veel macht toekende.
De talen in Congo-Brazzaville zijn Frans, Kikongo, Kituba en Lingala. De meest verspreide taal is het Kikongo
Volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft in Congo-Brazzaville 42,3% van de bevolking onder de armoedegrens.
Pointe-Noire is, qua inwoneraantal, de tweede stad van Congo-Brazzaville (663.400 in 2005) De stad ligt op een landtong van de Pointe-Noirebaai en aan de Atlantische Oceaan iets ten noorden van de Angolese exclave Cabinda. De haven van Pointe-Noire werd aangelegd in 1934 en in 1939 in gebruik gesteld. Pointe-Noire vormt het belangrijkste haven- en economisch centrum van het land en een belangrijk communicatiepunt voor verbindingen naar het binnenland van Centraal-Afrika.
De naam Pointe-Noire ("zwart punt") is afkomstig van Portugese handelsvaarders die in 1484 een massief van zwarte rotsen zagen op de landtong die vervolgens de naam 'Ponta Negra' kreeg en een markeringspunt vormde voor schepen.
Al snel bleek de noodzaak voor de aanleg van een spoorlijn vanaf Brazzaville, dat toen het handelskruispunt was van de Congo en de Ubangi. Door stroomversnellingen voorbij Brazzaville konden schepen daar niet verder naar de Atlantische Oceaan varen en werd gezocht naar een alternatief in de vorm van een spoorlijn. Aanvankelijk was Libreville uitgekozen als plek voor een diepzeehaven, maar uiteindelijk werd Pointe-Noire uitgekozen. De aanleg van de Congo-Oceaanspoorlijn startte in 1921 en leidde tot de bouw van een nieuw Pointe-Noire vanaf 22 mei 1922.
Ook werd tussen 1932 en 1934 een luchthaven aangelegd bij de stad en in 1936 een ziekenhuis. Het eerste schip zou de haven pas in 1942 aandoen, toen de binnendijk van de haven gereedkwam.
Hier een klein stukje van de geschiedenis van het land
Congo-Brazzaville (kortweg Congo), officieel de Republiek Congo (Frans: République du Congo) is een land in Centraal-Afrika, grenzend aan Gabon, Kameroen, de Centraal-Afrikaanse Republiek, Congo-Kinshasa en de exclave Cabinda van Angola. Het is een voormalige Franse kolonie.
Geschiedenis
Congo werd oorspronkelijk tot de 15e eeuw vooral bewoond door pygmeeën. Van de 15de tot de 19e eeuw werden veel Congolezen als slaven uitgevoerd.
Pierre Savorgnan de Brazza Ogooú sloot in 1880 een verdrag met een plaatselijk stamhoofd waarna het gebied onder Franse "bescherming" kwam. In 1885 en 1887 werden de grenzen van de nieuwe Franse kolonie getrokken. In 1891 werd de kolonie Frans-Kongo officieel opgericht.
In 1910 werd Congo-Brazzaville onderdeel van Frans-Equatoriaal-Afrika. In 1946 werd het een overzees gebied en in 1958 een autonome republiek binnen de Franse Gemeenschap met de nationalist Fulbert Youlou, een vroegere priester, als premier.
In 1960 verkreeg Congo volledige onafhankelijkheid en werd de Republiek Congo uitgeroepen. Youlou werd president en vormde een coalitieregering bestaande uit drie partijen
Van 1963 tot 2002 zijn er verschillende presidenten en staats grepen geweest. Opstanden en onlusten tussen 1993 en 1997 leidden tot veel doden. Door de burgeroorlogen van 1997 en 1999 ontstond een vluchtelingenstroom
In 1996 werd de vrijheid van meningsuiting opgeschort en kwam er een einde aan de vrije pers.
Dennis Sassou-NguessoAngola wist met hulp van zijn militie en Angola in oktober 1997 een staatsgreep te plegen en liet zich tot president uitroepen. Sassou-Nguesso beloofde na drie jaar de democratie te herstellen. In 2002 won de zittende president Sassou Ngeusso met 90% van de stemmen de presidentsverkiezingen en er kwam een
nieuwe grondwet die de president veel macht toekende.
De talen in Congo-Brazzaville zijn Frans, Kikongo, Kituba en Lingala. De meest verspreide taal is het Kikongo
Volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft in Congo-Brazzaville 42,3% van de bevolking onder de armoedegrens.
Pointe-Noire is, qua inwoneraantal, de tweede stad van Congo-Brazzaville (663.400 in 2005) De stad ligt op een landtong van de Pointe-Noirebaai en aan de Atlantische Oceaan iets ten noorden van de Angolese exclave Cabinda. De haven van Pointe-Noire werd aangelegd in 1934 en in 1939 in gebruik gesteld. Pointe-Noire vormt het belangrijkste haven- en economisch centrum van het land en een belangrijk communicatiepunt voor verbindingen naar het binnenland van Centraal-Afrika.
De naam Pointe-Noire ("zwart punt") is afkomstig van Portugese handelsvaarders die in 1484 een massief van zwarte rotsen zagen op de landtong die vervolgens de naam 'Ponta Negra' kreeg en een markeringspunt vormde voor schepen.
Al snel bleek de noodzaak voor de aanleg van een spoorlijn vanaf Brazzaville, dat toen het handelskruispunt was van de Congo en de Ubangi. Door stroomversnellingen voorbij Brazzaville konden schepen daar niet verder naar de Atlantische Oceaan varen en werd gezocht naar een alternatief in de vorm van een spoorlijn. Aanvankelijk was Libreville uitgekozen als plek voor een diepzeehaven, maar uiteindelijk werd Pointe-Noire uitgekozen. De aanleg van de Congo-Oceaanspoorlijn startte in 1921 en leidde tot de bouw van een nieuw Pointe-Noire vanaf 22 mei 1922.
Ook werd tussen 1932 en 1934 een luchthaven aangelegd bij de stad en in 1936 een ziekenhuis. Het eerste schip zou de haven pas in 1942 aandoen, toen de binnendijk van de haven gereedkwam.
-
13 September 2013 - 17:10
Gerda:
Hallo Rianne,
Leuk om iets van jou te horen.
Met welke organisatie ga je hier naar toe
en hoe lang blijf je weg? Of is het geen werk, maar vakantie?
In ieder geval een goede reis en fijne tijd toegewenst en t.z.t
weer een behouden thuiskomst.
Hoor misschien nog wel wat jouw plannen zijn.
Hartelijke groet,
Gerda Dijkstra
-
13 September 2013 - 18:04
Gerard Van Herwijnen:
Hallo Rianne,
Heel even dacht ik dat het ging om de Democratische Republiek Congo (Kinshasa) maar desondanks ben ik heel geïnteresseerd in je wedervaren in Congo Brazzaville. Ergens benijd ik je want ik zou dolgraag daar eens gaan kijken maar mijn gezondheidssituatie maakt dat een beetje riskant.
Met D.R.Congo heb ik speciale banden. Een bevriend Duits predikantenechtpaar heeft daar vier jaar gewerkt en heeft er een particulier weeshuis voor meisjes gesticht in Kinshasa. De benodigde gelden daarvoor worden betaald door particulieren in Duitsland en, uiteraard, in Nederland. Ze hebben er ook drie weeskinderen geadopteerd en mee naar Duitsland genomen.
Op dit moment zijn ze bezig met een groot project in Maluku op het gebied van scholen met internaat, gezondheidscentrum en sportvoorzieningen. Dit wordt gesitueerd direct aan de rivier de Congo.
Maar zoals gezegd, dit is in D.R.Congo.
Ik ben verschillende keren uitgenodigd om mee ernaartoe te gaan, maar dat durf ik om gezondheidsreden niet aan.
Daarom benijd ik jou dat jij erheen gaat, maar ik wens je een heel goeie reis en een fijne tijd daar.
Ik ga ervan uit dat je er weer goed werk gaat doen. Klopt dat? Ik zal je met heel veel interesse volgen op je blog.
Hartelijke groet
Gerard van Herwijnen. -
14 September 2013 - 10:01
PIET EN SJANIE MANS.:
Hallo Rianne leuk iets van je van te horen.
En je weer als vrijwilgster gaat werken in congo.
IK WOU DAT IK MEE KON.
Maar mn ziekte laat dat niet toe ,ik zie reglmatig thuiszorg van en er bellen regelmatig van jullie mensen op.
Met sjanie gaat het weer en is schoon,alleen ze gevallen een paar maaden terug schouder gescheurd. Mijn ziekte is op het moment stabiel.
We hebben zelf een rolstoel auto en dus gaan en staan waar we willen.
Goede trip en groetjes PIET EN SJANIE WIJK EN AALBURG -
30 Oktober 2013 - 10:08
Jeanne Koole:
hallo rianne, steeds mar weer geprobeerd en ja eindelijk gelukt. Ik ben nog steeds een OEN . Dan ineens lukt het wel. Je verslag gelezen, van de voetjes, de hazenlipjes, de geschiedenis van congo etc. Ik denk dat je het gevoel hebt al jaren weg te zijn. Ga voorlopig zo door met al dat goedewerk, Sterkte als soms niet alles gaat zoals je zou willen , liefs en groetjes, jeanne k.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
