De eerste dagen
Blijf op de hoogte en volg Rianne
02 Oktober 2013 | Congo - Brazzaville, Pointe-Noire
Op zaterdag avond aan gekomen en nadat er papieren zijn getekend, foto gemaakt voor je pasje en sleutel in ontvangst genomen naar onze kamer. Ik deel een cabin met nog 3 andere vrouwen. Erin komt uit Washington en Orsé (geboren in Zweden, maar woont in Engeland) en Sandra komt uit Schotland. Voor wat privacy kun je de gordijnen om je bed dichtdoen maar die sluiten ook niet helemaal. Het verbaasd mij nu weer hoe gemakkelijk iedereen zijn plek vindt maar ook wie wanneer doucht en niet iedereen tegelijk opstaat en in de douche wil
Zondag morgen gewone tijd op voor het ontbijt eieren en spek heerlijk.
Om 9 uur een rondtoer over het schip. Veel oude bekende weer gezien en gesproken.
Wat ik heel bijzonder vond is dat veel mensen mij herkenden van 2 jaar geleden en mij welkom heette weer aan boord.
Na de tour samen met Sandra naar het strand geweest.
Alleen was het geen mooi weer, geen zon en een windje, een vest was nog net niet nodig buiten.
Het schip ligt ver van de stad vandaan. Het is zeker 40 minuten lopen voor je van het haven terrein af bent. Ook voor de patiënten is dat een flink eind. Daarom rijd er de hele dag een landrover van Mercy Ships heen en weer vanaf het station in Pointe Noire naar het schip en konden wij ook meerijden naar het station. Vandaar zijn we naar het strand gelopen Over de spoorweg overgang zonder spoorbomen of seinen.
Aan het strand zijn verschillende restaurants daar zijn we nu nog maar niet gaan zitten maar gaan we zeker een keer doen. Wij zijn aan de waterlijn gaan staan.
Het strand loopt heel stijl naar beneden en de golven waren enorm. Ja je raad het al een onverwachte grote golf en natte broekspijpen.
Veel dingen zijn nu anders. Zo is b.v. het uitzicht lang niet zo mooi als in Sierra Leonne. Je kijkt tegen de ander schepen aan die in de haven liggen en aan de andere kant van het schip staat een hele grote loods en daar achter zie je dan de zee. Het schip ligt ver van de bewoonde wereld.
De outpatient waar ik werk is niet meer op het schip maar op dock in een tent met airco. ( bijna sokken en vest aan)
Dat is wel een vooruitgang veel meer ruimte maar ook hier geen daglicht en geen ramen. Je weet pas of de zon schijnt en hoe warm het is als je naar buiten gaat.
Kennis gemaakt met de andere collega’s en met de dayworkers. Charles, Arnaud, Pam, Selvy en Ahmad
Collega’s zijn Evelyn uit Zuid-Afrika ken ik nog van Sierra Leonne, zij is al meer dan 2 jaar aan boord en Laura is nog met net een maandje geleden verhuisd van Frankrijk naar Congo. Zij werkt nu als dayworker maar is verpleegkundige, zodra haar papieren in orde zijn kan zij ook meewerken als verpleegkundige. De andere verpleegkundige zijn, Yfke uit Nederland en Leanne en Emily komen uit Amerika
Er wordt hier Frans gesproken of een inlandse taal. Het is weer erg leuk om te weken met de dayworkers.
Wat het werk aangaat zijn er maar een paar kleine veranderingen dus dat komt wel goed
Mijn geheugen wordt weer aardig opgefrist. Gelukkig is het nog niet zo druk en kan ik me rustig inwerken Vandaag woensdag was het heel leuk om patiënte te helpen die een Nederlands shirt aan had met RABOCENTRUMLOOP erop, zo zie je maar dat de kleding inzameling toch zijn weg vind naar Afrika.
Aan boord is er niets veranderd, Het vele trappen lopen, de kou midships en in je cabin, het constante geluid van de airco, maar 2 minuten mogen douche, het in en uit checken zodra de je de gateway afgaat, het lekkere eten en de gezellige aardige mensen die op een klein oppervlak in harmonie met elkaar samenwerken en leven en alle meetings en alle andere activiteiten. Er is elke avond wel iets te doen en wil je echt even alleen zijn dan kun je naar de bibliotheek, 1 van de weinige plaatsen waar het stil is.
Maandag middag en avond allerlei informatie gekregen. Over de firedrill, veiligheid nooit alleen maar liefst met minstens 3 personen de stad in, Hygiëne, alcohol gebruik (niet dus) kleding enz enz. Wat wel nieuw was is dat Sandra en ik een rekentoest moest maken. Tjonge, dat was weer even je hoofdbreken en dan ook nog in het Engels. Uiteindelijk hulp gezocht bij een verpleegkundige bleek dat we eigenlijk alles wel goed hadden. We waren zelf erg verbaasd en heel erg trots.
Na een intensieve dag lekker slapen.
Zondag morgen gewone tijd op voor het ontbijt eieren en spek heerlijk.
Om 9 uur een rondtoer over het schip. Veel oude bekende weer gezien en gesproken.
Wat ik heel bijzonder vond is dat veel mensen mij herkenden van 2 jaar geleden en mij welkom heette weer aan boord.
Na de tour samen met Sandra naar het strand geweest.
Alleen was het geen mooi weer, geen zon en een windje, een vest was nog net niet nodig buiten.
Het schip ligt ver van de stad vandaan. Het is zeker 40 minuten lopen voor je van het haven terrein af bent. Ook voor de patiënten is dat een flink eind. Daarom rijd er de hele dag een landrover van Mercy Ships heen en weer vanaf het station in Pointe Noire naar het schip en konden wij ook meerijden naar het station. Vandaar zijn we naar het strand gelopen Over de spoorweg overgang zonder spoorbomen of seinen.
Aan het strand zijn verschillende restaurants daar zijn we nu nog maar niet gaan zitten maar gaan we zeker een keer doen. Wij zijn aan de waterlijn gaan staan.
Het strand loopt heel stijl naar beneden en de golven waren enorm. Ja je raad het al een onverwachte grote golf en natte broekspijpen.
Veel dingen zijn nu anders. Zo is b.v. het uitzicht lang niet zo mooi als in Sierra Leonne. Je kijkt tegen de ander schepen aan die in de haven liggen en aan de andere kant van het schip staat een hele grote loods en daar achter zie je dan de zee. Het schip ligt ver van de bewoonde wereld.
De outpatient waar ik werk is niet meer op het schip maar op dock in een tent met airco. ( bijna sokken en vest aan)
Dat is wel een vooruitgang veel meer ruimte maar ook hier geen daglicht en geen ramen. Je weet pas of de zon schijnt en hoe warm het is als je naar buiten gaat.
Kennis gemaakt met de andere collega’s en met de dayworkers. Charles, Arnaud, Pam, Selvy en Ahmad
Collega’s zijn Evelyn uit Zuid-Afrika ken ik nog van Sierra Leonne, zij is al meer dan 2 jaar aan boord en Laura is nog met net een maandje geleden verhuisd van Frankrijk naar Congo. Zij werkt nu als dayworker maar is verpleegkundige, zodra haar papieren in orde zijn kan zij ook meewerken als verpleegkundige. De andere verpleegkundige zijn, Yfke uit Nederland en Leanne en Emily komen uit Amerika
Er wordt hier Frans gesproken of een inlandse taal. Het is weer erg leuk om te weken met de dayworkers.
Wat het werk aangaat zijn er maar een paar kleine veranderingen dus dat komt wel goed
Mijn geheugen wordt weer aardig opgefrist. Gelukkig is het nog niet zo druk en kan ik me rustig inwerken Vandaag woensdag was het heel leuk om patiënte te helpen die een Nederlands shirt aan had met RABOCENTRUMLOOP erop, zo zie je maar dat de kleding inzameling toch zijn weg vind naar Afrika.
Aan boord is er niets veranderd, Het vele trappen lopen, de kou midships en in je cabin, het constante geluid van de airco, maar 2 minuten mogen douche, het in en uit checken zodra de je de gateway afgaat, het lekkere eten en de gezellige aardige mensen die op een klein oppervlak in harmonie met elkaar samenwerken en leven en alle meetings en alle andere activiteiten. Er is elke avond wel iets te doen en wil je echt even alleen zijn dan kun je naar de bibliotheek, 1 van de weinige plaatsen waar het stil is.
Maandag middag en avond allerlei informatie gekregen. Over de firedrill, veiligheid nooit alleen maar liefst met minstens 3 personen de stad in, Hygiëne, alcohol gebruik (niet dus) kleding enz enz. Wat wel nieuw was is dat Sandra en ik een rekentoest moest maken. Tjonge, dat was weer even je hoofdbreken en dan ook nog in het Engels. Uiteindelijk hulp gezocht bij een verpleegkundige bleek dat we eigenlijk alles wel goed hadden. We waren zelf erg verbaasd en heel erg trots.
Na een intensieve dag lekker slapen.
-
02 Oktober 2013 - 18:36
Nicolette:
Hey Rianne heel veel plezier in je werk het is wel je ding ik zou graag veel meer horen en zien ,groetjes nicolette -
02 Oktober 2013 - 18:49
Ellie Molenaar:
Geweldig, om dit te mogen doen, heel veel plezier, de groetjes van Mw Verweij, en heb je al iets lekkers bij de koffie gehaald. Ik hoor en lees wel weer van je, heel veel werkplezier.
Groetjes Ellie Molenaar. -
02 Oktober 2013 - 20:32
Janita De Man:
Ha Rianne,
Wat leuk om te lezen dat je eigenlijk alles weer zo makkelijk oppikt na 2 jaar, net of je niet bent weggeweest!!
Heel veel succes en voldoening gewenst, enne, ik blijf alles volgen hoor de komende weken!
groeten,Janita -
02 Oktober 2013 - 22:48
Geert Huisman:
Heerlijk jouw verhaal en belevenissen weer te lezen. Veel plezier daar en geniet van je mooie werk.
groet Joke en Geert -
02 Oktober 2013 - 22:56
Jeannet Rausc:
Hoi Rianne,
Wat een verhaal weer, of dat je niet weg bent geweest.
Zoals we hier in Nederland kunnen lezen, voel jij je weer als een vis in het water in deze functie.
Enne, denk er om niet stiekem solliciteren naar een vaste baan he!! haha
Ik wens je een fijne tijd toe, en hoop dat je veel voldoening uit je werk zult halen.
Groetjes, Jeannet -
03 Oktober 2013 - 21:27
Bep Joosse:
Hoi rianne, wat fijn dat je het weer zo naar je zin hebt. Lieve groetjes oom tinus en tante bep -
04 Oktober 2013 - 17:12
Gerda Dijkstrta:
Hallo Rianne,
Petje af, zo weinig privacy, maar jij gaat er weer tegenaan.
Een goede en veilige tijd toegewenst en ben benieuwd naar
al jouw verhalen.
Groetjes,
Gerda
-
05 Oktober 2013 - 19:03
Nely Maris:
Ha Rianne
Zo zit je nog bij ons in de kerk en zo ben je weer op avontuur in Afrika.
Ik hoop wel dat je terugkomt.
Een hartelijke groet, Nely -
06 Oktober 2013 - 15:45
Fianca De Groot:
Lieve Riann, wat vind ik het leuk om dit allemaal tr lezen!
Maar wat ben ik stiekem jaloers haha!
Geniet ervan en ik blijf je volgen!! -
07 Oktober 2013 - 00:28
Diny Janse:
Hoi Rianne,
Mooi om jouw belevenissen te lezen.
We willen je alle goeds toewensen, Gods zegen en nabijheid en sterkte bij alles.
Wij zingen nog lekker door, druk, druk, druk.
Groet van Cor en Diny Janse -
07 Oktober 2013 - 20:14
Mary:
Rianne,
Heel leuk om je verhaal te lezen. Het is echt hard werken maar het is duidelijk dat je geniet van de avontuur en de uitdaging. Veel sterkte!
Een warme groet,
Mary -
09 Oktober 2013 - 16:04
Dirk Ophoff:
Ha Rianne,
Mooi verhaal. Je zit er weer helemaal in.
Maar wat hadden ze gedaan als je de rekentoets niet gehaald had: jou terugsturen???
Hartelijke groet, Dirk -
09 Oktober 2013 - 23:10
Annet:
Ha Rianne,
Fijn dat je veilig bent aangekomen. Zo te lezen zit je er weer helemaal in. Veel succes en plezier de komende tijd. Ik ben benieuwd naar je volgende verslag.
Het is hier nu 23.00 uur. Tijd om te gaan slapen.
Buenas noches.
Ciao adíos Annet. -
09 Oktober 2013 - 23:46
Dicky Van Den Berg:
Ha Rianne ik hoor het al je voelt je al weer helemaal thuis daar. Fijn hoor, leuk dat je weer zo veel bekenden tegenkomt. Geniet er van he. Hartelijke groet, dicky -
10 Oktober 2013 - 21:30
Inge Kooiman:
Hoi Rianne, Wat maak jij een bijzonder en mooi avontuur mee. Ik kan me voorstellen dat het contrast met thuis, ook werk, heel groot is. Heb het goed! Vriendelijke groet, Inge -
11 Oktober 2013 - 17:03
Corry Marsman:
leuk om al die reacties te lezen
geniet ervan
zowel daar als van al je p.c. post
hoor wel weer wat
groet corry -
15 Oktober 2013 - 12:23
Tea De Jong:
Hoi Rianne, alles goed daar. Ik volg je reisverslag en hoop dat je er weer erg veel plezier in heb.
Groeten en veel succes. Tea. -
18 Oktober 2013 - 13:41
Leo En Corrie VWdW:
Lieve Rianne, vanuit Rondeel 1 ff een teken-van-leven aan jou na je reisverslag gelezen te hebben en goed om te weten dat je je draai weer aardig te pakken hebt, en er ook leuke mensen omj e heen zijn. Heel belangrijk. Het is zulk goed werk wat je daar doet en we complementen aan jou zijn dan ook gegrond. Succes met alles en we wensen je een leuke tijd toe met leuke en lieve mensen en horen weer van jou. Met ons gaat alles prima, wij genieten ons leven en ondernemen van alles, zoals gisteren (do.) met de trein (kaartjes van Blokker) naar Maastricht, altijd weer leuk om daar te zijn, zo'n mooie stad!
De week daarvoor waren we (via Voordeeluitjes) 3 dagen in Bolsward en aansl. 3 dgn. in Haaksbergen; mooie plaatsen en prachtige omgevingen met die schitterende herfstkleuren. Ja, dat moet je allemaal missen, want als je terug komt, dan is dat moois van de bomen en hebben wij ons hier het zweet op de rug geveegd (echt waar!). Straatje en portiek zijn weer schoon en zo is er elke dag het één en/of ander te doen. Gisterenavond naar het Praathuis, weer reuze gezellig, en vandaag ff aan de poets in huis; moet ook gebeuren. Vanavond lekker aan de mosselen met stokbrood, sausjes en een wijntje. Ja, het leven is goed en wij klagen niet; super-tevreden zijn wij, samen en gezond. Meer heeft een mens niet te wensen, zeker niet als maandelijks de AOW + Pensioen weer gestort worden. Grandioos!!! Aan jou lieve groeten en sterkte c.q. plezier in al het goede werk dat je daar verricht!!! Alle goeds, Leo en Corrie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
