Nieuwe verhalen

Mijn eerst week aan boord begon goed met een 4 daagse werkweek. Eens in de 6 weken hebben alle werkenden aan boord 1 extra vrije dag op vrijdag. Het schip stroomt dan ongeveer helemaal leeg.
Zo hadden ook ik en Sandra ons ingeschreven voor een tochtje naar de Gorge. We verzamelen midships om vervolgens met een landrover van Mery Ships naar het begin punt van de wandeling te rijden.
Het was eigenlijk de eerste keer dat ik voorbij het station kwam. De stad heeft redelijk goed geasfalteerde hoofdwegen Alle zijwegen daarvan zijn zand wegen .
Ook hier is het verkeer lekker chaos en langs de weg allerlei stalletjes met koopwaar
Na een half uurtje rijden kwamen we aan op ons beginpunt aan het strand. Jammer dat ik dat niet wist anders had ik mijn badpak meegenomen om na de wandeling even te gaan zwemmen.
We gingen op pad.
He was lekker warm eindelijk de warmte en de zon van Afrika. Het was heerlijk om in de natuur te zijn. Er zijn veel prachtige vlinders te zien en vogels die fluiten in de verte. Het laatste stuk was flink klimmen en zelfs een trap maar dan heb je een geweldig uitzicht. Helaas was het restaurant dicht.
Na wat uitgerusten en praten zij we terug gewandeld naar het strand en hebben we een ander restaurant opgezocht waar we wat gedronken hebben.

Op zondag morgen zijn we naar een evangelische gemeente in Pointe Noire geweest wat op zich ook weer een belevenis is Daar kunnen onze kerken wel iets van leren. Zo worden de nieuwkomers welkom geheten en gevraagd te gaan staan zodat iedereen je kan zien en dan is het handen geven voor en achter je Een dienst begint met worship en dat vind ik eigenlijk wel heel mooi. Het bidden is niet alleen voor de dominee weggelegd op bepaalde momenten bid iedereen hardop en door elkaar heen geweldig. Er was een hele goede band en een vocalgroep met microfoons en versterkers. De tekst werd met een Beamer op de muur geprojecteerd. De deuren blijven de hele dienst open en in de ramen zitten geen ruiten dus de hele buurt geniet mee. Er werd ook aan dacht aan de jeugd besteed met een toneelstukje. Vertaling was niet nodig

De hele week gewerkt en veel patiënten leer ik al kennen en herkennen. Ik kom er weer een beetje in
Volgende keer zal ik het een en ander over de patiënten vertellen

Zaterdag 12 oktober zijn we naar de rivier de Kouilou geweest. Eerst 2 uur in een busje om vervolgens 2 uur te wachten tot de boot klaar is en dan 2 uur heen en weer 2 uur terug te varen. Onderweg even uitgestapt tussen de banen citroenen en cacao bomen lopen.
In de houten boot waren traditionelen stoeltjes geplaats waarop we konden zitten en we droegen geen zwemvesten. Het broertje of misschien wel het zoontje van de stuurman heeft ongeveer de hele vaartocht het water uit de boor geschept


Ik kan helaas geen foto’s laten zien van Patiënten. Het beleid is veranderd het mag niet meer. De mensen op straat vinden het over het algemeen niet prettig als je een foto maakt.